Het gerechtsgebouw

Gerechtsgebouw

Toen we pas in Amman woonde reden we langs het grote Gerechtsgebouw hier in Amman.

Daar onderaan de trap, op de stoep, zag ik een twintigtal mensen zitten achter geïmproviseerde tafeltjes met een parasol erboven.

Dit blijken achteraf dus klerken van het gerecht te zijn.

Toen ik met Peter later langs liep op een vrije vrijdag, was alles per tafeltje ingeklapt en ingepakt, soms met plastic eromheen. Iedereen had dit dus achtergelaten, soms in de tuin, daar voor de deur.

Die klerken werken voor de mensen die daar een zaak komen indienen.

Zij zetten naam en heel de tekst van de in te dienen zaak in het Hoog Arabisch voor hun op papier, en uiteraard moet daar voor betaald worden.

Hierna kunnen de mensen pas het gerechtsgebouw in en bij de balie hun zaak officieel indienen. Pas veel later hoorde ik wat die mensen daar zaten te doen.

Het was een vreemd tafereel om te zien en ik had dit zelf niet kunnen bedenken.

Je hebt hier twee soorten Arabisch.

Het hoog Arabisch wat voor zakelijke dingen nog gebruikt wordt, maar bijna niemand meer beheerst, zowel schriftelijk als mondeling niet.

(Vandaar de hulp van de klerken voor het gerechtsgebouw)

En het Arabisch van het volk, en die dan ook nog eens in diverse dialecten en uitspraken.

Mijn App op mijn telefoon om Arabisch te leren praten(tekst en gesproken) werkt dus ook niet altijd goed.

Juist omdat er op zo veel verschillende manieren en in dialecten gesproken wordt.

Ik vroeg een keer in een café/restaurant in de buurt om “Mè”, want mijn app zei dat dit het woord voor water was.

Ik had het twee keer moeten zeggen en toen vroeg de ober: “Bedoel je nog een Cola?”

“Nee, water” zei ik toen maar in het Engels.

Hij zei dat water “Mai” was en Mè begreep hij totaal niet.

Arabisch is niet 1 taal dus. Zo kan ook iemand die Arabisch gestudeerd heeft in Egypte er echt niet 1 op 1 mee terecht in Jordanië.

Begrafenissen

Peter is ook al een aantal keren naar een begrafenis geweest om te gaan condoleren, deze gebeuren hier altijd uiterlijk binnen 2 dagen na het overlijden.

De mannen van de rouwende familie, die je dan mag condoleren, staan in tenten voor het huis, de vrouwen zijn binnen, en worden niet gecondoleerd.

Bij een overleden baby van een werknemer van AES staan vader en opa in die rij, en verder alles wat man is uit die familie.

Moeder dus niet. Dit is hier gebruikelijk.

Vrouwen hebben toch een andere positie hier(zeker de streng gelovige moslimvrouwen).

Alleen met andere man praten zonder een derde persoon erbij wordt niet door de familie geaccepteerd, is er maar één voorbeeld van.

Hier is het ook gebruikelijk dat vrouwen nooit voorin in de taxi mogen zitten naast de chauffeur, tenzij het hun eigen man is.

Ubertaxi’s rijden ook hier eigenlijk onofficieel en willen daarom niet al te veel opvallen, dus vragen ze meestal of je voorin naast hun komt zitten, maar die vraag is alleen voor de mannen natuurlijk.

Kindbruiden (tussen 15-18 jaar)

Dit komt nog gewoon voor hier. Het zijn er hier procentueel, 55 van de 1000 die worden uitgehuwelijkt (en hiermee dus legaal misbruikt en van hun vrijheid berooft, omdat het ook hier strafbaar is zonder huwelijk).

Sowieso is uithuwelijken hier nog heel normaal.

Medewerker van AES ging, pas geleden, voor het eerst zijn a.s. bruid in Amerika ontmoeten, vertelde hij aan Peter. (Soms een nicht of iemand van een goede familie die ze daar kennen).

Hij had het volste vertrouwen in zijn ouders, dat zij een goede vrouw voor hem hadden gevonden.

Het huizenblok naast ons huis heeft ook een dakterras, zo’n 1 ½ meter hoger dan het onze.

Daar zit een zwembad in en als de vrouw des huizes gaat zwemmen, komt de maid eerst naar buiten en die laat langs de reling een zeildoek neer en dan kan die vrouw zo in het zwembad zakken zonder gezien te worden. Het kan natuurlijk aanstootgevend zijn voor de omgeving, zo’n vrouw in badpak.

Een tienerkleinzoon(vermoed ik)zwemt gewoon zonder het zeil neer te laten.

Alleen haar hoofd kon ik nog zien voor ze in het bad zakte.

Op een ochtend hadden we geen warm water.

Achmed zou de boiler re-starten beneden, zo hadden we begrepen, en ik zou paar keer testen of ik al warm water had.

Het communiceren gaat dan via Marwan (chauffeur), die zegt het dan tegen Achmed in het Arabisch. Of in omgekeerde volgorde.

Zo vragen we vaker dingen via Marwan aan Achmed. Gaat prima.

Ik bedacht dat Achmed ook naar boven zou kunnen komen om naar al die knoppen in de gang te komen kijken of die goed stonden, en ik niet bedekt genoeg gekleed was met een korte broek en hemdje aan.

Dus liep ik maar alvast in een dunne lange broek en hemd en hing ik in de buurt van de voordeur een top met korte mouw en zonder decolleté.

Zo’n top met omkeerfunctie zeg maar. Met Jordaanse- en Nederlandse voorkant;-)

Erg eigenlijk, dat dit moet, maar normaal gezien komt een man niet eens naar binnen bij een vrouw alleen, dus is dit al een aangepaste versie, haha.

En inderdaad, hij kwam aan de deur bellen.

Nu blijkt, dat er niet eens een boiler is voor het warm water. Er wordt gewoon het hele leidingenstelsel, incl. vloerverwarmingsbuizen, in één keer verwarmd. Wat een systeem.

De watertanks op het dak worden hier maar een paar keer per week gevuld(2x geloof ik), dit omdat er maar een paar keer water aangevoerd wordt in de wijk. Dit is trouwens overal op deze manier. Iedereen heeft van die grote witte tanks op het dak.

Achmed moet dan naar het dak om de kranen open te gaan zetten op die dagen, zodat ze vol kunnen lopen.

Elektriciteit

Lijkt in de meeste gevallen op België met zijn draden op palen in de straat.

En betalen hiervan gaat via Achmed, die elke maand een rekening tussen de deur steekt, en contant ontvangt van elke bewoner en aan de leverancier geeft.

Diesel werkt ook zo. Als tankwagen is geweest om op te vullen, brengt Achmed de rekening en later het contante geld naar leverancier.

Mijn telefoonabonnement, wat na aanvraag ook via online bankieren betaald kan worden, wordt door de meeste toch nog contant aan de balie betaald.(Balie zit in de grote Malls).

Ik krijg op mijn app de rekening en heb maand om te betalen, anders stopt mijn telefoon er gewoon mee. Eigenlijk helemaal niet zo’n verkeerd systeem. Boter bij de vis zeg maar.

De goede dingen in Amman:

·     Hygiëne staat hier op veel hoger plan als in Nederland. Bijv. jou brood wat gesneden moet worden, pakken ze met een handschoen. Zo ook je ijshoorntje, sandwich en ook al het vlees (ook het al voorverpakte), alles en niet de hele dag het zelfde handschoentje. En altijd maar één persoon die het geld aanraakt.

Bij de supermarkt hangt bij de kipafdeling een desinfectie-handgell-automaat en papierrol, zodat je jou handen kan reinigen nadat je de vleesverpakking nog eens in een extra plastic zak hebt gedaan. Heel vaak komt de handgell op tafel in restaurant, of hangt daar ook wel eens aan de muur.

·     Hier zie je regelmatig van die oplaadconsoles op tafel staan (in wijnbar en sommige bars/restaurants) om je telefoon op te kunnen laden.

·     Hybride- en elektrische auto’s rijden er hier veel meer van dan in Nederland.

(Diesel-personenauto’s zijn sowieso verboden)

·     Nergens parkeergeld hoeven te betalen, ook niet in parkeergarages.

·     Veel behoorlijk moderne winkels, die wij soms alleen in Randstad- of al helemaal niet hebben in Nederland. Zomaar één voorbeeld hiervan is de ijswinkel “Four Winters” in de straat hier(en nog een winkel op Abdali boulevard). Zij maken voor jou, met stikstof en vloeibare ingrediënten, terplekke jou ijsje.

·     Goede ziekenhuizen(Regeringsziekenhuis waar ik bloed heb laten prikken sloeg nergens op, is ook geen echt ZH blijkt) Hier heb je geen huisartsen, dus ga je gelijk naar een ziekenhuis als je hier iets hebt.(Negatief hieraan is, dat er wel verschillende ziekenhuizen voor bepaalde klasse zijn)

De ziekenhuizen zijn super georganiseerd. Op een eerste hulp afdeling(ziet er hetzelfde uit als in Nederland) komen alle klachten binnen.

Als je al dacht dat het hier minder zou zijn dan thuis, dan is dit zeker niet zo.

Diverse artsen aan je bed en een vrouwelijke verpleegkundige voor als er lichamelijk contact met een vrouw nodig is, of die in haar hemd voor een foto moet bijv.

·     Het klimaat, met altijd koelere avonden en lage luchtvochtigheid. Hier is 30 graden nog best lekker.

·     Vriendelijke mensen.

Minder is:

·     Geen drinkwater, moet uit grote flessen dus. Ik moet hier ook de sla en het fruit mee wassen.

·     Vies butagas(om op te koken) met daardoor altijd zwart geblakerde pannen.

En af en toe gas/diesellucht op balkon te ruiken.

·     Ze scheiden geen afval, en overal duvelen ze alles maar neer.

Zo ook hun boodschappenkar. 10 Meter lopen om hem op de goede plek te zetten is te ver, daarom zetten ze hem ook gewoon tussen de auto’s neer zodat hij andere auto hindert. Supermarktmedewerker moet dit dan maar doen.

·     Doen ook niets met statiegeld en strooien kwistig met plastic tassen en dubbele verpakkingen.

·     Gestoord achter hun stuur in het verkeer, omdat ze elkaar niets gunnen. En claxonneren te allen tijde. Alsof ze, net als in een TV quiz, met hun hand erboven hangen en zodra het licht op groen springt er al op slaan.

Hier geld het recht van de jungle, de grootste, sterkste, brutaalste en snelste wint en gaat voor in het verkeer.

·     Dringen altijd en overal voor. Zijn alleen met zich zelf bezig.

·     Sommige dingen echt duur zijn hier in de winkels. Zo ook de diesel voor het huis.

·     Omhooggevallen types kunnen heel erg minachtend doen naar anderen.

Rangen en standen zijn zeer belangrijk.

·     Inefficiënt. Alles gaat omslachtig en over 10 schijven. Overal loopt er twee tot drie keer zoveel personeel rond als daadwerkelijk nodig is.

·     Komen afspraken niet altijd na. De persoon voor reparatie van warm watervoorziening, die om 19:00 uur hier zou zijn, kwam volgende ochtend pas.

Apotheek die iets besteld waar je ’s avonds om kunt komen, stuurt je erna nog 2x weg en zegt dat het er morgen wel zal zijn. En dan blijkt er, als je doorloopt naar de volgende apotheek in de straat(hadden we dat maar gelijk gedaan) dat die het gewoon op voorraad hebben.

·     Het vervelende van altijd maar op je kleding moeten letten(vooral voor mij dan)

Maar gelukkig weten we nu ook adressen waar je wel met ons soort kleding jezelf kunt vertonen hier. Diverse restaurants, bars enz.

·     Enorme salaris- en klassenverschillen hier.

Groetjes van Sandra