Update juni/juli

Juni -juli 2020

Update en Corruptie is hier niet vreemd

1 juli 2020. Dag 102 van de avondklok.

Nederland heeft nu 50x zoveel gerapporteerde virusslachtoffers als Jordanië.

14 juli Jordanië: 1179 bevestigde gevallen en 10 overleden, maar blijft op gematigd

risiconiveau, nadat na 8 dagen nul, er vandaag weer 1 virusslachtoffer in het land zelf is.

15 juli bespreking betreft heropenen van het vliegveld voor buitenlandse luchtvaart.

Deze blijft dus op zijn minst tot 1^ste week augustus dicht, weten we nu en hierna kan het nog tig keer veranderen.

We gaan weer naar restaurants, bars, en kiezen heel vaak diegene met een dakterras die je hier heel veel hebt, en zodoende al veel vrienden en bekende weer gezien, op vrijdags kunnen we weer gewoon de deur uit voor een wandeling, en ik spreek weer af met de vrouwen hier, het kan allemaal weer en is gezelliger nu.

Op de Boulevard is het zelfs rustiger dan anders, en nauwelijks vrouwen in een niqab (zo’n brievenbusje bij hun ogen).

Dat zijn normaal veelal toeristen uit Saudi Arabië die een appartement hier hebben en die mogen nu de grens niet over. Ook veel medische toeristen missen ze nu hier, want de gezondheidszorg is hier heel goed. Ook aan uiterlijk wordt hier veel geld uitgegeven.

We zien dan ook heel veel vrouwen met allemaal van diezelfde opgespoten lippen, met dezelfde look. Donker stijl haar, grote zonnebril en heftige lippen eronder, haha.

Wel moeten we nog maskers in de winkels en taxi opzetten. De handschoenen aan moeten vind ik een ramp, laatst had ik ze langer dan een uur aan in de Mall en als ik mijn hand omhoog deed liep het water eruit. Bah.

En probeer op de groenteafdeling maar eens plastic zakjes open te krijgen met handschoenen aan, niet te doen. Hier mag je niet tot nauwelijks zelf afwegen, maar heb je bemande afweegbalies dus er blijven geen stickers aan mijn handschoenen kleven, maar bij het personeel wel, haha.

Hier bij de kleine Super mag ik soms zelf afwegen als het hun uitkomt.

Tja, als je op zijn kop in de groente koelvitrine staat voor een reparatie, plus de

kaas/vleeswaren afdeling en de slagersafdeling tegelijk moet bedienen, omdat je collega die je gebeld hebt, er nog steeds niet is, dat werkt natuurlijk niet.

Deze man ging voor mij proberen een paar lapjes vlees af te snijden, een aantal mislukkelingen moest hij toch maar aan de kant schuiven, en bellen voor de prijs van mijn kaas en erna nog eens voor de vleeswaren, tenenkrommend.

Een prijslijst is misschien een idee. Veel bediening nog op de diverse afdelingen, wat de snelheid van boodschappen doen behoorlijk vertraagd.

Een rond mij heen cirkelende man bij de Zara die, als ik nog maar mijn hand uitstak, naast mij stond en vroeg welke maat ik moest hebben, ook nadat ik gezegd had dat ik rond wilde kijken. Soms geef ik het gewoon op en laat ze maar rennen om iets te zoeken, zodat ik zelf weer even verder kan kijken, haha. In een andere kledingwinkel kreeg ik niet de kans een paar pakjes sokken te pakken, er werd bij de deur gelijk gevraagd waar ik naar opzoek was en werd het voor mij gehaald.

Ik ben er wel achter dat sommige mensen zich heeeeel graag laten bedienen, daardoor krijg je dit gedoe natuurlijk. Als ik er in berust, raak ik er straks misschien nog aan gewend, haha.

Gastvrij tot op zekere hoogte.

Peter zette mij af bij de Ikea, en ik bleek er te vroeg te zijn. 

Een Arabisch sprekende man wees op zijn horloge. Terwijl ik op mijn telefoon al aan het zoeken was naar de openingstijden, kwam een Engels sprekende man vertellen dat het nog

1 ½ uur duurde voor de winkel openging. Dan maar wachten en ik zat nog maar net in de schaduw op een buitentrap, toen ik weer werd gehaald en binnen werd gelaten in de hal met tuinmeubelen enz. aan de uitgang kant, en ik kreeg er ook nog een kop koffie bij.

Ze wilde mij niet buiten laten wachten. Dat is nog eens gastvrij. Even voor de winkel open ging kwam hij me zelfs weer halen om in de rij te gaan staan voor de temperatuurcontrole en de desinfectie-poort.

Gastvrij zijn vinden ze heel hier belangrijk. Maar soms wel tot op zekere hoogte hebben we inmiddels wel ontdekt. Hier werd al heel regelmatig gezegd dat ze ons binnenkort gaan uitnodigen voor koffie, eten, barbecue enz. enz. maar dat is vaak een loze belofte. Waar we tot nu toe wel zijn uitgenodigd roepen dat niet aldoor, maar vragen je gewoon, soms erg kort van tevoren, maar dat is hoe het hier vaak gaat.

CORRUPTIE   

Op diverse vlakken is hier corruptie.

Peter noemde het laatst in een gesprek met een arts aan de bar, nog heel netjes mismanagement, nou zei de arts: ‘Zeg maar gewoon corruptie hoor, want dat is het hier.’

Hijzelf heeft niet eens graag Jordaanse klanten, want die willen alleen naar een dealtje sluiten voor een klein bedrag, terwijl die mensen het echt wel kunnen betalen, maar het moet altijd goedkoper. Voor een arm persoon zou hij het zelfs gratis willen doen, zei hij.

Invoerbelasting betalen gaat hier met totale willekeur van de beambte.

Van echte officiële belasting, zou je denken, krijg je een bonnetje, nee hoor, ze zijn regelmatig voor zichzelf bezig geld binnen te halen, naar gelang wie ze voor zich hebben.

Voor bestelde kleding in het buitenland, wat hier opgehaald werd door een klant op kantoor werd gewoon even met nattevingerwerk berekend naar 500 JD. Dit zou een percentage moeten zijn van de waarde van het pakket. Het hele pakket was veel minder waard.

Betalen of laten liggen is dan de optie.

Verkeersboetes bij aanhouding, dan kan het zo maar zijn dat de persoon tegenover de agent een vriend, een neef, een bekende, of iemand van een invloedrijke familie is, en de agent daarom de boete laat vervallen. Veel boetes gaan automatisch en betaal je later. Dat het ook hierin niet altijd eerlijk verloopt hoorden we van een collega van Peter. Hij had een boete van bellen tijdens het rijden. Dat doet bijna iedereen hier, maar hij nou net niet. Er worden gewoon extra dingen bijgezet blijkt. Klagen kan ook hier niet, alleen betalen.

Corruptie en het gebrek aan transparantie in de regering, zegt de bevolking. Ze leven van leningen, en de staatsschuld neemt alleen maar toe. Waar gaat al hun belastinggeld heen? Het gevoel heerst dat de regering niets veranderd. Er zitten al tien jaar dezelfde gezichten in de regering, en geven baantjes aan hun familieleden, zeggen ze. (stuk uit de Jordan Times)

Baantjes geven aan familieleden/vrienden, dat wordt hier veelvuldig gedaan.

Het gaat er hier heel erg om wie je kent en of die iets voor je kan betekenen, i.p.v. wat je kent/kunt.

Leraren omkopen voor hogere cijfers, of zelfs het hele diploma’s kopen i.p.v. leren.

Dom eigenlijk, want zoiets komt toch vroeger of later een keer uit zou je zeggen.

Peter kan er jammer genoeg over meepraten over corruptie met zowel bedrijven als Ministerie.

Peter heeft met het energiebedrijf NEPCO, dat hun energie afneemt, een man (CEO) aan tafel die het liefst een dealtje met Peter wil maken met “HANDJE-KLAP” in een achterkamertje. En die persoon gaat gemakshalve gewoon maar even voorbij aan het feit dat het bedrijf bestaat uit aandeelhouders die het er allemaal mee eens moeten zijn, en het ook nog eens een beursgenoteerd bedrijf is. Transparantie werkt hij niet aan mee en zo wil hij dus ook niets op papier zetten.

Zo heb je toch geen contract, zo kun je toch geen zaken doen.

Na diverse toezeggingen van zijn kant, blijft hij toch weken opnieuw proberen om mondeling een deal te sluiten. En dit is niet het eerste akkefietje met dit bedrijf (het vorige kost AES heel wat extra geld). Weken later, zwicht hij eindelijk en zet wat op papier, omdat zijn volhardende manier niet het gewenste resultaat opleverde.

En er zijn ook zaken met andere bedrijven en instanties, wat Peter heeft meegemaakt en wat we gehoord hebben van een andere Energiecentrale die nog in aanbouw is, die het daglicht niet kunnen verdragen, zo erg.

Hier vinden ze het veelal geen probleem om rijke Jordaniërs en Westerlingen op te lichten. Of bedreigen en erger (verhaal van het andere bedrijf).

Bijv. betalen met ongedekte cheque, afpersingen of ineens zeggen dat het geld nog komt, terwijl ze de producten net hebben ingeladen in hun vrachtwagen.

Hier hebben veel mensen (buitenlanders die hier werken/wonen) er al de balen van om zo te moeten werken, en van sommige horen we dat zij daarom weg willen gaan uit Jordanië.

Das jammer, want het land heeft investeerders nodig.

De werknemers van de energiecentrales die voor Jordaanse standaard heel veel verdienen (en zelfs hun ouders in hun ziektekostenverzekering zijn opgenomen, voorschotten op hun salaris en leningen bij het bedrijf kunnen vragen), willen/vragen om meer en meer, zelfs onredelijke dingen, zoals bijvoorbeeld een salarisopslag van 50%.

Ja, je kunt het maar proberen hè. Dit werkt toch niet, het lijkt op afdingen in de winkel.

Ik vraag 50% en eindig misschien met 10%.

Vergunningen aanvragen kan zomaar maanden, tot jaren duren zonder enige opgaaf van reden, en houden ze je aan het lijntje. Of ze sturen je van kantoor naar kantoor en van bureau naar bureau. (overschrijven onze auto op naam van de zaak, was ook zoiets).

Jaarlijkse vergunning t.b.v. kenteken betalen (plus je uitstaande boetes van dat jaar)

Hiervoor moet je naar een apart kantoor een stuk buiten Amman zijn.

En dan ook hier weer die pure willekeur of je een nieuwe vergunning krijgt. Het blijft gewoon een verrassing. Je betaalt eerst voor je aanvraag en krijg je de vergunning niet ben je dit geld alsnog kwijt en moet je een volgende keer weer terugkomen en weer opnieuw betalen.

Waargebeurd: Dat iemand (lees een Westerling, dus je hebt geld) zijn vergunning niet kreeg met de vreemde reden, dat zijn autobekleding maar eerst chemisch gereinigd moest worden.

Dit verzin je toch niet.

Als ze zien dat je geld hebt/buitenlander bent, dan buiten ze je vaak uit.

Hoe komen dan al die anderen aan hun vergunning denk ik dan? Er rijden hier n.l. ook auto’s die met tie-raps aan elkaar hangen of delen missen.

Ineens idioot hoge energierekeningen, in de maanden mei en juni. Van diverse kanten komen deze verhalen (persoonlijk, facebook en expatgroepen) De meteropnemer komt elke maand hier en je betaalt ook per maand.

Bijvoorbeeld: normaal betaalde iemand JD 25 en dan ineens is de rekening JD 250, terwijl er bij 1 persoon 1 mnd. niemand thuis was. Of sommige winkels (waren dicht geweest vanwege lockdown) die hetzelfde meemaakte, en ineens JD 300 extra moesten betalen. Klagen kan niet, je moet gewoon betalen.

Winkels zonder prijzen, weet je dus nooit of je de goede prijs betaald. Ik ging binnen in een Giftshop met juweliersafdeling. Niets was geprijsd. Toen ik vroeg waarom niets geprijsd was zei hij: ‘zeg maar van welke ring, bijvoorbeeld, je de prijs wilt weten, want ik weet het uit mijn hoofd.’ Het zou kunnen, maar het gevoel dat ik erbij heb, dat hij kijkt wie hij voor zich heeft en dan de prijs bepaald, zat me niet lekker.

En dat is niet de enige winkel zonder prijzen, wel een van de weinige juweliers.

Rookverbod in horeca en openbare ruimtes binnen.

Van aankondiging tot ingaan van het rookverbod zat welgeteld 2 dagen en heeft, begrijpelijk, nogal een schokeffect teweeg gebracht hier.

Er staan grote boetes op voor de eigenaren en bij een 2^e overtreding wordt hun zaak gesloten. Kleine toevoeging aan dit verhaal is, hoorde we later, dat blijkt dat de wet al 3 jaar bestond, maar nooit gehandhaafd werd, en niemand hield zich eraan.

Nu dus wel, op een enkele roker na, zag ik.

De reden van dit alles is, omdat Covid19 voor rokers een slechter uitkomst kan hebben.

Jordanië is het land met het grootste aantal rokers ter wereld met 85%.

Gezondheid gewenst voor iedereen,

Groetjes Sandra